لبخند بزن رزمنده| جنگ جنگ تا پیروزی، صدام بزن جای دیروزی!

هر کس دوتا، چهارتا و بیش تر کمپوت زده بود زیر بغلش و می گریخت و بعضی همانجا نشسته بودند و می خوردند.

طاقت اینکه آن را به سنگر ببرند، نداشتند.

دو لپی می خوردند و شعار می دادند! - به گزارش سایت قطره و به نقل ازگروه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، هشت سال دفاع مقدس با همه سختی ها و دشواری های متأثر از آن، یک موقعیت خاص دیگر هم داشت.

فضای مطایبه، شوخی و طنز، نتیجه دورهمی ها در فضای جبهه بود که بعضی رزمنده ها برای دادن روحیه و القای شادی از آن بهره بردند.

پس لبخند بزن رزمنده!  اول ببین سرت روی تنت هست یا نه! هنوز غائله کردستان نخوابیده بود.

همه جا بحث کومله و دموکرات و گروه  رزگاری و سایر گروهک های ضد انقلاب بود.

کم و بیش بچه ها بعضی از جنایات و مکافاتی که اینجا و آنجا، خدانشناس ها به وجود آورده بودند، خبر داشتند.

کار از شایعه و تبلیغ گذشته بود.

نشسته بودیم دور هم و خاطره می گفتیم.

به همان روش شوخی در اوج جدیت و جدی در نهایت شوخی! چشم دوخته بودیم به دهان دوستی که نسبت به ما بیش تر در کردستان حضور داشت.

در خلال صحبت هایش می گفت: ممکن است برادرانی که تازه به جبهه آمده اند و غرب نبوده اند و با چشمان خودشان این قضایا را ندیده اند، باور نکنند.

ولی ما در کردستان صبح که از خواب برمی خاستیم اول به آیینه نگاه می کردیم تا مطمئن شویم سرمان روی تنمان هست، بعد سراغ سایر کار